Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
töhmətli — bax töhmətedici. <Dəlilərin> töhmətli sözləri Koroğluya dağdan ağır gəlirdi. «Koroğlu» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
töhmətedici — sif. Töhmətli, məzəmmətli; töhmətləndirici, məzəmmətedici, töhmət, məzəmmət ifadə edən. <Yaşlı kişi:> <Şirinnaz> başını sərzənişlə bulayıb, töhmətedici bir baxışla mənə baxdı. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məzəmmətli — sif. Töhmətli, danlaqlı, töhmətləndirici, məzəmmət ifadə edən. Məzəmmətli söz. – Oğlunun bu məzəmmətli sualı, deyəsən, kişinin ürəyini qanatdı. M. Rz.. <Cavan kəndli> Namazın da üzündə məzəmmətli bir ifadə oxuyub, başını aşağı saldı. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təhnizdi — (Laçın) məzəmmətli, töhmətli ◊ Təhnizdi olmax (Laçın) – məzəmmət olunmaq, töhmət altda qalmaq. – Sənin kimi adam həməşə təhnizdi olajəy … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
məzəmmətedici — sif. Məzəmmətli, töhmətli. Məzəmmətedici nəzər. – <Mirhaşım> məzəmmətedici baxışlarla Şücanizama baxdı. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağır — sif. 1. Böyük çəkisi, vəzni olan (yüngül ziddi). Ağır yük. Ağır daş. Ağır çamadan. – Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi. R. R.. // Sanballı. 2. Güclü, şiddətli, təsirli.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
acı — sif. 1. Dili ağzı yandırıcı, kinə, xardal və s. dadında olan (şirin ziddi). Acı dərman. Acı badam. Acı dad. Acı istiot. Acı turp. Acı soğan. Acı çay (dişləmə çay, içinə qənd salınmamış çay). 2. məc. Fəlakətli, məşəqqətli, əziyyətli, kədərlə dolu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağbirçək — 1. sif. Saçı ağarmış yaşlı, qoca, hörmətli (qadın haqqında). <Fatma xanım:> Məni bu ağbirçək vaxtımda oğru eyləyir. N. V.. Bir az sonra Vaqifin evində olan ağbirçək qadın . . çıxdı. Ç.. Gözündə kainat başqadır bütün; Gənclikdən zövq alır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kök — 1. is. 1. Bitkilərin torpaq altında olan, suyu soran və onları qidalı maddələrlə qidalandıran yarpaqsız hissəsi; rişə. Ot öz kökü üstündə bitər. (Ata. sözü). Biçinçilərdən biri orağını böyük bir qanqalın kökündən endirərkən quş balaları «cik cik» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
